Ocean Breeze (2024)
Een hallucinante trip over de bijwerkingen van chronisch ziek zijn:angst, eenzaamheid en zelfkritiek
NITE
Ocean Breeze gaat over Monica Bos. Monica is een sales-specialist in een luxe warenhuis, met een specialisatie in luxe geurkaarsen. Tijdens een VIP-bijeenkomst voor goldcard-members valt ze plots flauw. ‘Eén keer flauwvallen is niet erg’, zegt de dokter. Maar niet veel later valt Monica nóg ‘n keer.
We volgen Monica’s helletocht in het rijk der zieken. Langs paranoia, ongeloof en stigma’s.
Terwijl ze steeds zieker wordt en steeds verder geisoleerd raakt van de maatschappij, wordt de stem in haar hoofd steeds dwingender: You’re body is sick because you allow it to be sick. YOU NEED TO FIX THIS.
Ocean Breeze is een pleidooi tegen de prestatiemaatschappij, waarin alles maakbaar lijkt. Zoals Joanna Hedva in Sick Woman Theory schreef: ‘You don’t need to be fixed my queens - It’s the world that needs fixing.’
Volkskrant ****
Ocean Breeze is emotioneel en ontluisterend, en doet je beseffen hoe allesbepalend en belemmerend ziek zijn is. (...) De voorstelling is een subtiele aanklacht tegen de medische wereld, die vrouwen regelmatig afpoeiert met: ‘U moet proberen te ontspannen.’
Theaterkrant
Lisanne van Aert wisselde banale, alledaagse situaties (van tenenkrommende consulten bij de huisarts tot goedbedoelde maar plichtmatige telefoontjes met haar zoon) af met meer associatieve, vervreemdende, uiteenspattende taalcomposities.
NRC ****
Dat is de wrange waarheid waar dit ervaringstheater je uiteindelijk van doordringt: wij applaudiseren, sidderen nog even na, schudden dan Monica’s akelige ervaring van ons af, drinken een biertje, gaan naar huis. Alle Monica’s, teruggetrokken in hun huizen, achter wanden van voile, blijven ziek.
Ocean Breeze is emotioneel en ontluisterend, en doet je beseffen hoe allesbepalend en belemmerend ziek zijn is. (...) De voorstelling is een subtiele aanklacht tegen de medische wereld, die vrouwen regelmatig afpoeiert met: ‘U moet proberen te ontspannen.’
Theaterkrant
Lisanne van Aert wisselde banale, alledaagse situaties (van tenenkrommende consulten bij de huisarts tot goedbedoelde maar plichtmatige telefoontjes met haar zoon) af met meer associatieve, vervreemdende, uiteenspattende taalcomposities.
NRC ****
Dat is de wrange waarheid waar dit ervaringstheater je uiteindelijk van doordringt: wij applaudiseren, sidderen nog even na, schudden dan Monica’s akelige ervaring van ons af, drinken een biertje, gaan naar huis. Alle Monica’s, teruggetrokken in hun huizen, achter wanden van voile, blijven ziek.
Regie: Mart van Berckel
Tekst: Lisanne van Aert
Compositie: Mauro Casarini
Decor- en lichtontwerp: Vera Selhorst
Kostuum: Joris Suk
Dramaturgie: Friederike Schubert
Regie-assistent: Laurens van Lottum
Scene-fotografie: Sanne Peper
Cast: Bien de Moor, Nimuë Walraven,
Olaf Ait Tami, Sarah Janneh, Sanne den Hartogh
Live-muziek: Dirge Seçil Kuran
Tekst: Lisanne van Aert
Compositie: Mauro Casarini
Decor- en lichtontwerp: Vera Selhorst
Kostuum: Joris Suk
Dramaturgie: Friederike Schubert
Regie-assistent: Laurens van Lottum
Scene-fotografie: Sanne Peper
Cast: Bien de Moor, Nimuë Walraven,
Olaf Ait Tami, Sarah Janneh, Sanne den Hartogh
Live-muziek: Dirge Seçil Kuran